Καληνύχτα Κεμάλ

Παρατηρώντας τη στροφή του Ταγίπ Ερντογάν απέναντι στο Ισραήλ, θα μπορούσε κάποιος να πει πως γίνεται μόνο για εσωτερική κατανάλωση και έχει σκοπό να ενδυναμώσει τη θέση του Τούρκου πρωθυπουργού στη συνείδηση των Τούρκων ψηφοφόρων και να του αποφέρει πολιτικά οφέλη.
Εδώ και δεκαετίες, η Τουρκία κατηγορείται για γενοκτονίες, εκκαθαρίσεις και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όσο κι αν έχει προοδεύσει η Τουρκία, αυτές οι βαριές σκιές την ακολουθούν πάντα. Συχνά πυκνά, αρθρογράφοι μεγάλων ξένων εφημερίδων –αλλά και πολιτικοί άλλων χωρών- αναφέρονται στο αμαρτωλό παρελθόν της Τουρκίας και δεν παραλείπουν να υπενθυμίσουν τη γενοκτονία των Αρμενίων, την εισβολή στην Κύπρο και τις εκκαθαρίσεις σε βάρος των Κούρδων.
Η Τουρκία θέλει να δείξει ένα μοντέρνο πρόσωπο αλλά το μητρώο της είναι βεβαρημένο και την καθιστά εύκολο στόχο. Η προσπάθεια του Ταγίπ Ερντογάν να γίνει ο κύριος μεσολαβητής στο Μεσανατολικό θα μπορούσε να αλλάξει την εικόνα της Τουρκίας στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης, αλλά τορπιλίστηκε από το Ισραήλ, όταν ο Εχούντ Ολμέρτ απέκρυψε από τον Τούρκο πρωθυπουργό την πρόθεση του Ισραήλ να επιτεθεί στη Λωρίδα της Γάζας.

Η σημερινή αντιπαράθεση Τουρκίας-Ισραήλ μπορεί να κάνει την Τουρκία πιο συμπαθή στην παγκόσμια κοινότητα. Τα εγκλήματα του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων – σε συνδυασμό με το ξαφνικό ενδιαφέρον του Ταγίπ Ερντογάν για τον παλαιστινιακό λαό- είναι αρκετά για να κάνουν την Τουρκία να μοιάζει με περιστέρι της ειρήνης.

Η ψυχρή λογική λέει πως το συμφέρον της Τουρκίας είναι να έχει καλές σχέσεις και καλή στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ. Η καρδιά του τουρκικού λαού μπορεί να είναι με τα παιδιά των Παλαιστινίων, αλλά στην πολιτική δεν χωράνε συναισθήματα – στην πολιτική μετράνε μόνο τα συμφέροντα. Αν μετρούσαν τα συναισθήματα, οι Παλαιστίνιοι θα είχαν ήδη το δικό τους ελεύθερο κράτος.

Στην πρόσφατη επίσκεψή του στη χώρα μας, ο Ταγίπ Ερντογάν –απευθυνόμενος σε διευθυντές ελληνικών ΜΜΕ- ένιωσε την ανάγκη να πει πως στα επτάμισι χρόνια που είναι πρωθυπουργός, δεν βομβάρδισε κάποια χώρα. Μετά την ανόητη επίθεση των ισραηλινών δυνάμεων στο στολίσκο που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα –και τη δολοφονία Τούρκων πολιτών-, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει μια πολύ καλή δικαιολογία και μια χρυσή ευκαιρία να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας και να βομβαρδίσει τους Παλαιστίνιους με αλληλεγγύη. Αν συμβεί αυτό, η Τουρκία δεν θα θεωρείται από κανέναν πια ένα κράτος-δολοφόνος, αλλά μια χώρα που θα γίνει σημείο αναφοράς και υπόδειγμα γενναιότητας, δικαιοσύνης και αλτρουισμού.

Είναι μόνο η Τουρκία που μπορεί να καταφέρει να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας. Η Τουρκία είναι ο πιο σημαντικός σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή, οπότε οι ΗΠΑ θα πουν στο σκυλάκι τους –το Ισραήλ- να κάτσει στ’ αυγά του.

Αν ο Ταγίπ Ερντογάν αποφασίσει –και καταφέρει- να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας, η θέση του Κεμάλ Ατατούρκ στη συνείδηση του τουρκικού λαού κινδυνεύει. Ο νέος Ατατούρκ (πατέρας των Τούρκων) θα είναι ο Ταγίπ Ερντογάν. Ο Κεμάλ αναμόρφωσε και εκσυγχρόνισε τη χώρα του, αλλά ο Ερντογάν θα έχει αλλάξει –για πάντα- τον τρόπο που βλέπουν οι άλλες χώρες την Τουρκία.
pitsirikos