ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΣΕ "ΛΕΥΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ"...

Καθώς το ασφαλιστικό νομοσχέδιο οδεύει προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής την ερχόμενη εβδομάδα, το Μέγαρο Μαξίμου έρχεται αντιμέτωπο με μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες της κυβέρνησης. Η απροθυμία των «κορυφαίων» να υποστηρίξουν με δημόσιες παρεμβάσεις τους τις αλλαγές που εισηγείται ο υπουργός Εργασίας κ. Α. Λοβέρδος , σε συνδυασμό με τις ενορχηστρωμένες αντιδράσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠαΣοΚ, προκάλεσαν πολλαπλές συγχύσεις, οι οποίες θεωρήθηκαν προάγγελοι μιας σοβαρής ενδοκυβερνητικής κρίσης εν όψει της κρίσιμης ψηφοφορίας την ερχόμενη εβδομάδα. Για «λευκή απεργία των υπουργών» μίλησαν κάποιοι καθώς γενική ήταν η διαπίστωση ότι
στην πιο δύσκολη ίσως στιγμή της κυβέρνησης του ΠαΣοΚ οι τηλεοπτικές εμφανίσεις πολλών αραίωσαν και οι σθεναρές φωνές που θα διατυμπάνιζαν την αναγκαιότητα των αλλαγών εξέλιπαν. Έτσι η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας υποχρεώθηκε σε μια εργώδη προσπάθεια εξισορρόπησης των αντίρροπων δυνάμεων εν μέσω αλλεπάλληλων συσκέψεων υπό τον Πρωθυπουργό, συνεδριάσεων κομματικών και κοινοβουλευτικών οργάνων και- φυσικά- τηλεοπτικών εμφανίσεων στις οποίες πολλές φορές επιχειρήθηκε να εξηγηθούν τα ανεξήγητα. Ο ίδιος ο κ. Λοβέρδος δεν δίστασε να παραδεχθεί δημοσίως τη μοναξιά που αισθάνθηκε, έστω και εμμέσως, λέγοντας πάντως ότι κάτι τέτοιο θα το συζητούσε μόνο με τους φίλους του. Η πραγματικότητα όμως κατέδειξε ότι η απουσία μιας ομοιογενούς κυβερνητικής ομάδας με υποστηρικτική λειτουργία για τα κρίσιμα νομοσχέδια που συνοδεύουν το μνημόνιο συνιστά την αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης του ΠαΣοΚ. Στην ουσία, στο πλευρό του κ. Λοβέρδου στάθηκαν με τις δημόσιες δηλώσεις και παρεμβάσεις τους μόνο ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου - ο οποίος άλλωστε έχει επωμιστεί και το βάρος του Ασφαλιστικού των δημοσίων υπαλλήλων- και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος το τελευταίο διάστημα επέλεξε να πυκνώσει τις δημόσιες εμφανίσεις του και τις πολιτικές παρεμβάσεις του. Η επανεμφάνιση Βενιζέλου Εντελώς διαφορετική στάση από τους περισσότερους συναδέλφους του επέλεξε να τηρήσει ο κ. Ευ. Βενιζέλος. Σε μια περίοδο που οι περισσότεροι σύντροφοί του έπαιξαν άμυνα ο ίδιος βγήκε στην επίθεση. Τη στιγμή που η κυβέρνηση, σύμφωνα με υπουργούς και κοινοβουλευτικά στελέχη, βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο, ο κ. Βενιζέλος ανέλαβε την πρωτοβουλία και άνοιξε ο ίδιος τη συζήτηση με αντικείμενο τον επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας του ΠαΣοΚ στην εποχή του ΔΝΤ και της υποχρεωτικής εφαρμογής μιας πολιτικής η οποία στερείται ιδεολογικού υπόβαθρου και- κατά πολλούς- πολιτικής νομιμοποίησης, αφού απέχει δραματικά από τις προεκλογικές εξαγγελίες του κόμματος. Ο υπουργός Άμυνας ήταν ο πρώτος που άνοιξε τη συζήτηση για την αναγκαιότητα μιας τέτοιας αναζήτησης όταν προ τριών εβδομάδων στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου έθεσε ευθέως το ζήτημα: «Το μνημόνιο δεν είναι σχέδιο πολιτικής ανασυγκρότησης. Πρέπει να προκαλέσουμε μια ευρύτερη πολιτική συζήτηση, όχι μόνο για του πού βρίσκεται και πού πηγαίνει η χώρα οικονομικά αλλά συνολικά» είχε σημειώσει. Ο Πρωθυπουργός είχε εκφράσει αμέσως τη συμφωνία του, όπως και πολλά μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Σήμερα ο κ. Βενιζέλος δηλώνει έτοιμος για μια τέτοια συζήτηση. «Δεν θα καθυστερήσει η συζήτηση για την οποία μιλούσα. Θα γίνει όμως αφότου συνεννοηθούμε με τον Πρωθυπουργό» δηλώνει ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος έχει προτείνει ως απώτατο όριο για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της κουβέντας αυτής το επόμενο φθινόπωρο και τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Το χρονοδιάγραμμα αυτό έχει υιοθετηθεί και από τον κ. Παπανδρέου. Πέραν της διάθεσής του να δώσει το έναυσμα για τη συζήτηση, ο υπουργός Άμυνας κρατά πάντως κλειστά τα χαρτιά του. Θα θελήσει να κάνει σήμερα όσα δεν κατόρθωσε όταν σκόπευε να ιδρύσει τον περίφημο «όμιλο προβληματισμού», όταν ακόμη υπήρχε το «ρεύμα» που προέκυψε από την εσωκομματική αντιπαράθεση μετά την ήττα του ΠαΣοΚ στις εκλογές του 2007; Μαξίμου καλεί Πεντάγωνο Τους τελευταίους μήνες ο υπουργός Εθνικής Άμυνας σκοπίμως απείχε από τις παραπολιτικού χαρακτήρα καθημερινές συζητήσεις. Οι εμφανίσεις του στα τηλεοπτικά παράθυρα ήταν επιλεκτικές, στις εκπομπές πολιτικού λόγου εξαιρετικά σπάνιες. Παράλληλα όμως η επικοινωνία του με το Μέγαρο Μαξίμου και οι συνεννοήσεις του με το επιτελείο του Πρωθυπουργού πύκνωναν. Με πρωτοβουλίες που επιμελήθηκε κυρίως ο υπουργός Επικρατείας κ. Χ. Παμπούκης, ο κ. Βενιζέλος μετατράπηκε από εσωκομματικός αντίπαλος του παρελθόντος σε σύμμαχο του κ. Παπανδρέου με βαρύνουσα άποψη σε πολιτικά και νομικά ζητήματα. Στο εσωκομματικό πεδίο η στάση αυτή του υπουργού Άμυνας έχει κάνει πολλούς να θεωρούν ότι ο κ. Βενιζέλος επιλέγει έναν ρόλο κυβερνητικού σωματοφύλακα, χωρίς εμπλοκή στις εσωκομματικές αντιπαραθέσεις, που φουντώνουν σε φόντο πολιτικής σύγχυσης, ως προς τις δυνατότητες της κυβέρνησης να διαχειριστεί την κρίση. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο, λένε, κατοχυρώνεται ως μια σημαντική εφεδρεία του συστήματος. Είτε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του είτε σε ένα ευρύτερο πεδίο, η συμβολή του στις αποφάσεις της κυβέρνησης υπήρξε καθοριστική, ξεκινώντας από τις διαπραγματεύσεις για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και φθάνοντας ως την πολιτική διαχείριση του μνημονίου. Κυβερνητικές πηγές αναφέρουν για παράδειγμα ότι και ο κ. Βενιζέλος ήταν μεταξύ εκείνων που τάχθηκαν υπέρ της προώθησης των αλλαγών στο Εργασιακό μέσω προεδρικού διατάγματος, όπως προέκυπτε από το ίδιο το κείμενο του μνημονίου και όπως συμφώνησε και το Μέγαρο Μαξίμου. Η σιωπή των κυβερνητικών στελεχών... ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟδιάστημα απουσίασαν οι μαχητικές δηλώσεις της κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου, ενώ κατά αναμενόμενο ίσως τρόπο τη σιωπή της για το Ασφαλιστικό φρόντισε να διαφυλάξει η κυρία Λούκα Κατσέλη. Για τη μεν κυρία Διαμαντοπούλου η περίοδος της συζήτησης για το Ασφαλιστικό συνέπεσε με την απεργία των καθηγητών και με μια επαπειλούμενη μείζονα κρίση με τα γραπτά των πανελλαδικών εξετάσεων που παρέμεναν αδιόρθωτα. Η κυρία Κατσέλη, από την άλλη πλευρά, έπειτα από μια περίοδο κατά την οποία δέχθηκε πολλές εσωκομματικές βολές και ενώ είναι γνωστό ότι οι σχέσεις της με τον κ. Λοβέρδο δεν είναι οι καλύτερες δυνατές, δεν εξέπληξε και πολλούς με τη διακριτική... απουσία της από τη δημόσια συζήτηση κατά το επίμαχο διάστημα. Ιδιαιτέρως προσεκτικός υπήρξε και ο κ. Ι.Ραγκούσης, ο οποίος πάντως κατά τη διάρκεια της περιόδου έντασης για το Ασφαλιστικό έφερε στη Βουλή νομοσχέδια της δικής του αρμοδιότητας προς ψήφιση. Αντίστοιχη στάση τήρησε και ο υπουργός Υποδομών κ. Δ.Ρέππας , ο οποίος ωστόσο συμμετείχε στις περισσότερες συσκέψεις που έγιναν στο Μέγαρο Μαξίμου ως στέλεχος με εμπειρία περί τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά ζητήματα. Απέφυγε όμως να εμφανιστεί δημοσίως και να στηρίξει τις επώδυνες ρυθμίσεις. Η κατάσταση που διαμορφώθηκε (και) από τη σιωπή των υπουργών ανάγκασε το Μέγαρο Μαξίμου να αναζητήσει τρόπους εκτόνωσης των εντάσεων και να εξετάσει το ενδεχόμενο μιας νέας, δημόσιας, προσωπικής παρέμβασης του κ. Γ. Παπανδρέου . Συζητήθηκε το ενδεχόμενο ακόμη και να δοθεί συνέντευξη Τύπου του Πρωθυπουργού ή να συγκληθεί η ΚΟενδεχόμενο που παραμένει ανοιχτό. Εν τέλει αποφασίστηκε η τήρηση μιας περισσότερο ψύχραιμης στάσης με αλλεπάλληλες παρουσίες του Πρωθυπουργού και του υπουργού Εργασίας στις συνεδριάσεις των κομματικών οργάνων και στις συζητήσεις με τους κοινωνικούς εταίρους.
Ρεπορτάζ : Άγγελος Κωβαίος
(από το ΒΗΜΑ της Κυριακής)