H ανατροφή, εκπαίδευση και ψυχαγωγία ενός παιδιού έως ότου φτάσει τα 18 έτη κοστίζει 877 ευρώ το μήνα

Ανατροφή παιδιών: Το κόστος από τη σύλληψη έως την... ενηλικίωση
Έναν οικονομικό Γολγοθά καλούνται να ανέβουν οι γονείς σήμερα για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, σε μια χώρα που υποτίθεται ότι προσφέρει δωρεάν παιδεία και υπηρεσίες υγείας και που ταυτόχρονα υποφέρει από υπογεννητικότητα και γήρανση του πληθυσμού της. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η “ΜτΚ”, το κόστος ανατροφής ενός παιδιού στην Ελλάδα, από τη σύλληψη μέχρι την ηλικία των 18 ετών, με συντηρητικά έξοδα και περιορισμό των δαπανών, ανέρχεται σε περισσότερα από 200.000 ευρώ.
Στο πλαίσιο της έρευνας, η “ΜτΚ” έλαβε υπόψη εφάπαξ δαπάνες (π.χ. τα έξοδα εγκυμοσύνης, τοκετού, βάφτισης και βρεφικού δωματίου), αλλά και τα μηνιαία έξοδα ένδυσης, υπόδησης, διατροφής, εκπαίδευσης (σχολικά είδη, φροντιστήρια, βιβλία κτλ.), ψυχαγωγίας και χαρτζιλικιού ενός παιδιού.
Κατά μέσο όρο η ανατροφή, εκπαίδευση και ψυχαγωγία ενός παιδιού έως ότου φτάσει τα 18 έτη κοστίζει 877 ευρώ το μήνα.
Οι ειδικοί αποδίδουν στο υψηλό κόστος του πελαργού μία από τις αιτίες όχι μόνο της υπογεννητικότητας, αλλά και της αύξησης του μέσου όρου ηλικίας τεκνοποίησης τόσο στη χώρα μας όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η Ελληνίδα γεννά 1,41 παιδιά
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη χώρα μας ο δείκτης γονιμότητας είναι μόλις 1,41 παιδιά ανά γυναίκα, έναντι 1,6 στην Ευρώπη, τη στιγμή που για να παραμείνει σταθερός ο πληθυσμός μιας χώρας το όριο αναπαραγωγής είναι 2,1. Σύμφωνα με τον καθηγητή Δημογραφίας και διευθυντή του Εργαστηρίου Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων (ΕΔΚΑ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Βύρωνα Κοτζαμάνη, η όποια αλλαγή των αναπαραγωγικών μας συμπεριφορών προϋποθέτει την πλήρωση δύο συνθηκών:
- την αλλαγή των κυρίαρχων αξιών και την αντικατάστασή τους από αξίες που -εκτός των άλλων- ευνοούν την τεκνογονία (δηλαδή το πρότυπο μιας οικογένειας που θα έχει περισσότερα από δύο παιδιά)
- την ύπαρξη συνθηκών (οικονομικών και μη) που να επιτρέπουν την υλοποίηση ενός τέτοιου επιθυμητού μεγέθους οικογένειας.
“Οι δύο πρότερες συνθήκες δεν ισχύουν προς το παρόν, ούτε στη χώρα μας αλλά ούτε και στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες, και δεν διαθέτουμε ενδείξεις για τη μελλοντική τους πλήρωση”, σημειώνει ο ίδιος, προσθέτοντας ότι στον βαθμό που η εξέλιξη της πορείας της γονιμότητας συνδέεται με βαθύτατα ριζωμένους στις δυτικές ανεπτυγμένες κοινωνίες μηχανισμούς, τα όποια μέτρα δεν πρόκειται να ανατρέψουν τις υφιστάμενες τάσεις, και μόνο οριακά θα έχουν κάποια αποτελέσματα.

Ανύπαρκτη η οικογενειακή πολιτική
Όπως επισημαίνει σε μελέτη της η διδάσκουσα στο ΕΔΚΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Παρασκευή Περιστερά, η Ελλάδα ανήκει στην ομάδα των χωρών της ΕΕ με ιδιαίτερα χαμηλές δαπάνες για την οικογένεια, καθώς το ποσοστό του ΑΕΠ για τις οικογενειακές παροχές ανέρχεται μόλις στο 1,5% για το 2007 και είναι σαφώς χαμηλότερο από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό μέσο όρο (2,1% για το ίδιο έτος).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας του Ευρωβαρόμετρου, ένα από τα σημαντικότερα μέτρα για τη βελτίωση της ζωής των οικογενειών είναι η ύπαρξη ευέλικτων υπηρεσιών φύλαξης για τα παιδιά. Η Ελλάδα είναι μεταξύ των χωρών της ΕΕ με τα χαμηλότερα ποσοστά σε παροχή υπηρεσιών παιδικής φύλαξης και φροντίδας και κάτω από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Ειδικότερα, για παιδιά μικρότερα των τριών ετών το επίπεδο παροχής υπηρεσιών φύλαξης και φροντίδας ανέρχεται σε 10% έναντι 26% για την ΕΕ για το έτος 2006, ενώ στην περίπτωση των παιδιών από τρία έτη μέχρι την ηλικία έναρξης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ανέρχεται σε 61% έναντι 84% για την ΕΕ.
Σύμφωνα με την κ. Περιστερά, το πρόβλημα θα μπορούσε να επιλυθεί με την παροχή υψηλότερων επιδομάτων, με λήψη μέτρων και προσφορά υπηρεσιών που θα επιτρέπουν στους γονείς την εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, καθώς τα μέτρα αυτά -έναντι των επιδομάτων οικονομικής φύσης- έχουν το πλεονέκτημα ότι ενισχύουν τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας και την ανάπτυξη της οικονομίας και ενδυναμώνουν την ικανότητα της χώρας να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της δημογραφικής γήρανσης. Οι αλλαγές στη δομή των νοικοκυριών και των οικογενειών θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη στον εκσυγχρονισμό των κοινωνικών αλλά κυρίως των οικογενειακών πολιτικών. Τα υψηλά ποσοστά φτώχειας των οικογενειών με παιδιά επιτάσσουν την ανάγκη περισσότερων ή πιο αποτελεσματικών μέτρων.
“Οι κυβερνήσεις δεν έχουν μεν άμεση επιρροή στην απόφαση απόκτησης παιδιών, μπορούν όμως ενδεχομένως να συμβάλουν στην αύξηση της γονιμότητας δημιουργώντας ένα υποστηρικτικό περιβάλλον για τις οικογένειες, μέσω οικονομικών επιδομάτων, υπηρεσιών φροντίδας και διευθετήσεων για τον χρόνο εργασίας και τις άδειες, που επιτρέπουν τη συμφιλίωση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής”, σημειώνει.



“Χρυσάφι” για φύλαξη και εκπαίδευση

Το μεγαλύτερο “βάρος” στον οικογενειακό προϋπολογισμό προέρχεται από την εκπαίδευση (δημόσια και ιδιωτική), αλλά και από τη φύλαξη του παιδιού. Για παράδειγμα, η φύλαξη ενός παιδιού από baby sitter απαιτεί δαπάνη περίπου 600 ευρώ το μήνα, ενώ αντίστοιχα το κόστος του ιδιωτικού βρεφονηπιακού σταθμού διαμορφώνεται στα 250-300 ευρώ.
Η εκπαίδευση δε, συμπεριλαμβανομένων και των φροντιστηρίων, μπορεί να ξεπεράσει τα 400 ευρώ το μήνα (και όχι για τις τελευταίες τάξεις του λυκείου που είναι πολύ περισσότερα), ενώ στην περίπτωση των ιδιωτικών σχολείων το κόστος εκτοξεύεται.

Πριν από τη γέννα...
Περισσότερα από 2.000 ευρώ καλείται να δαπανήσει το ζευγάρι κατά την περίοδο της κύησης, συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών γυναικολόγου, του κόστους των εξετάσεων, αλλά και των ρούχων εγκυμοσύνης. Σε περίπτωση που η εγκυμονούσα δεν διαθέτει ασφάλεια ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, τότε το κόστος ανεβαίνει εξαιτίας των δαπανών των αιματολογικών εξετάσεων.
Ο τοκετός σε ιδιωτική κλινική κοστίζει περίπου 3.500 ευρώ, ενώ το κόστος της διαμόρφωσης του παιδικού δωματίου απαιτεί πάνω από 1.000 ευρώ και μπορεί να φτάσει και τα... 4.000 αν οι γονείς επιλέξουν επώνυμα έπιπλα και εξοπλισμό για το βλαστάρι τους.
Περίπου 500 ευρώ θα απαιτηθούν για καρότσι, κάθισμα αυτοκινήτου και καρεκλάκι φαγητού, ενώ όταν το παιδί φτάσει στη σχολική ηλικία τα έξοδα εκτοξεύονται. Περισσότερα από 1.200 ευρώ το χρόνο απαιτούνται μόνο για το φροντιστήριο ξένων γλωσσών και για τα σχολικά είδη και βιβλία, ενώ το ποσό αυτό τριπλασιάζεται όταν το παιδί κάνει φροντιστήριο σε ένα τουλάχιστον μάθημα του σχολείου.
Ειδικότερα, μετά τη γέννα και μέχρι τα πέντε χρόνια του το παιδί απαιτεί δαπάνες που ξεπερνούν τις 56.000 ευρώ για ένδυση, υπόδηση, διατροφή, ιατρική περίθαλψη, πάνες, κουβέρτες, μικροέπιπλα, βιβλία, διασκέδαση, φύλαξη και βάφτιση.
Από 5 έως 12 ετών θα πληρώσετε λίγο λιγότερα, περίπου 42.000 ευρώ, για δίδακτρα, ρούχα, παπούτσια, φροντιστήρια, φαγητό, διασκέδαση κτλ.
Το κόστος στην ηλικιακή κατηγορία 12-18 ετών εκτοξεύεται πάνω από τα 92.000 ευρώ, καθώς πέραν των προαναφερθέντων προστίθενται τα έξοδα των φροντιστηρίων για τα μαθήματα του σχολείου, αντικείμενα όπως στερεοφωνικά και φωτογραφικές μηχανές, εκδρομές και χόμπι. Να σημειωθεί επίσης ότι τα έξοδα της διατροφής και της ένδυσης-υπόδησης είναι πολλαπλάσια σε αυτή την ηλικία, το ίδιο και το χαρτζιλίκι.




Μέσο κόστος βρεφικού δωματίου
Είδος / Ποσό
Βάψιμο-επισκευές, 150 ευρώ
Κρεβάτι-στρώμα, 450 ευρώ
Συρταριέρα, 200 ευρώ
Αλλαξιέρα, 100 ευρώ
Κουρτίνες, 100 ευρώ
Κομοδίνο, 50 ευρώ
Σύνολο, 1.050 ευρώ

Ετήσιο κόστος εκπαίδευσης (δημόσιας)
Είδος / Ποσό
Σχολικά είδη, 100 ευρώ
Ξενόγλωσσα
Βιβλία και βοηθήματα, 200 ευρώ
Φροντιστήριο ξένων γλωσσών, 850 ευρώ
Φροντιστήριο για όλα τα μαθήματα των πανελλαδικών, 3.500 ευρώ
Σύνολο, 4.650

Κόστος φύλαξης παιδιού
Είδος / Ποσό
Κόστος baby sitter, 600 ευρώ το μήνα
Κόστος βρεφονηπιακού σταθμού, 250-300 ευρώ το μήνα

makthes.gr & oikonomia24