Στο Παλαμήδι, αλλά σε διαφορετικό χώρο από αυτόν που επισκεπτόμαστε ως «φυλακή του Κολοκοτρώνη», ήταν έγκλειστος ο «γέρος του Μoριά». Η φοβερή φυλακή του δεν ήταν το σκοτεινό ανήλιαγο μπουντρούμι στον προμαχώνα του Αγίου Ανδρέου στο οποίο μπαίνεις σκυμμένος από μία πόρτα η οποία μόλις ξεπερνά το ένα μέτρο, αλλά σε ένα κτίριο που βρίσκεται στον προμαχώνα του Μιλτιάδη και είναι μικρό, ισόγειο, με παράθυρο.
Η ταύτιση βασίζεται σε επιστολή αυτόπτη μάρτυρα της εποχής, όπως έχει συμπεράνει ο αρχαιολόγος Χρήστος Πιτερός, από τη Δ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Αργολίδας.
Η ταύτιση της φυλακής όπου ο Κολοκοτρώνης έζησε ως βαρυποινίτης, καθώς είχε καταδικαστεί σε θάνατο από το καθεστώς αντιβασιλείας του Οθωνα (26 Μαΐου του 1834) έγινε από τον κ. Πιτερό με βάση μελέτη της Ρεγγίνας - Κουάκ Μανουσάκη. Ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης δεν κάνει πλήρη περιγραφή της φυλακής στα απομνημονεύματά του, αλλά μια συνοπτική αναφορά. Το ιστορικό αυτό κενό όμως φωτίζεται από μία και μοναδική μαρτυρία αυτόπτη μάρτυρα της εποχής, της Μπεττίνας φον Σαβινύ. Ηταν η σύζυγος του Κ. Σχινά, υπουργού Δικαιοσύνης της Αντιβασιλείας, που καταδίκασε τον Κολοκοτρώνη αρχικά σε θάνατο και στη συνέχεια σε 25ετή κάθειρξη.
Η Μπετίνα φον Σαβινύ επισκέφθηκε το Παλαμήδι στις 14 Μαρτίου του 1835 και περιγράφει τον θρυλικό Ελληνα πολέμαρχο να «κάθεται σε ένα σπιτάκι στη μέση μιας αυλής, η οποία περιβάλλεται από ψηλούς τοίχους...». Ο κ. Πιτερός ταυτίζει λοιπόν τη φυλακή του Κολοκοτρώνη με τα ερείπια ενός οικίσκου που υπάρχει στον Προμαχώνα του Μιλτιάδη. Στον χώρο αυτόν σώζεται μέχρι σήμερα μια μικρή πλακόστρωτη αυλή περίπου 4 επί 4μ με ψηλούς τοίχους τριγύρω της και ένα μικρό ισόγειο κτίσμα ενός δωματίου (3,60 Χ 2,50 μ.) με κανονική πόρτα, παράθυρο και κτιστό πέτρινο πεζούλι.
Γι’ αυτό, ο αρχαιολόγος προτείνει, μαζί με την προστασία του ενετικού φρουρίου του Παλαμηδιού, να προωθηθούν κατά προτεραιότητα έργα συντήρησης των φυλακών του προμαχώνα του Μιλτιάδη και της φυλακής του Κολοκοτρώνη.
Από την Ελευθεροτυπία και το ethnos.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου